czuły
odnoszący się do kogoś z tkliwą miłością, serdecznością; też: będący wyrazem takich uczuć
Rachunki myśli wielkiej, plany wyobraźni, Zabawki niewinności, uciechy przyjaźni, Wylania się serc czułych! (III) Tu obróciwszy czuły wzrok ku Telimenie: ʺCóż zostaje?ʺ - a ona mu rzekła: ʺWspomnienie!ʺ (III) Lecz Hrabia, z Telimeną wszedłszy niespodzianie, Uważał młodej pary czułe pożegnanie, Wzruszył się (X) Rycerzu mój, w wojenne kiedy wstąpisz szranki, Obróć czułe spójrzenie na kolor kochanki! (X) ʺDość tego! - wołał z miną groźną. - Spiesz się, Wasze!ʺ - Tak rozkaz Sędziego i Księdza Rozdziela czułą parę i z izby wypędza (X). Hreczecha na milczenie miał słuch bardzo czuły, Sam gawęda, i lubił niezmiernie gaduły (V).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Uczucia skierowane na innych ↔ Sympatia, antypatia