czerwony

koloru krwi

Słońce nad nim czerwone jak pożar na dachu (I) Gdy nie widział we dworze rosyjskich żołnierzy Ani jarmułek, ani czerwonych kołnierzy, Wtenczas, kim był, wyznawał (I) siedział biedny zając, Płaszcząc się pod kamieniem, uszy nadstawiając, Okiem czerwonym spotkał myśliwców wejrzenie (II) rzekła, koło głowy Obwijając czerwony szal kaszemirowy; Córeczkę Podkomorstwa wzięła w jedną rękę (II) tu z krągłymi brzegi Surojadki srebrzyste, żółte i czerwone (III) Stanąwszy nad strumieniem, rzuciła na trawnik Z ramion swój szal powiewny, czerwony jak krwawnik (III)

Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Wzrokiem