czamara
męskie okrycie wierzchnie pochodzenia węgierskiego, noszone od XVI wieku, sięgające do bioder lub połowy ud w kroju zbliżonym do kontusza, podbijane futrem, z długimi, prostymi, wąskimi rękawami, wykładanym, wąskim, wysokim kołnierzem, ozdobnymi guzikami i szamerunkami. W Polsce początkowo noszona przez kanoników i prałatów, od XVIII wieku była szczególnie popularna wśród mieszczan. W XIX w. uważane za polski strój narodowy i patriotyczny.
Zatem wszczynały się swary O różnych taratatki kształtach i czamary (IV).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Potrzeby istoty ludzkiej ↔ Odzież ↔ Odzież starożytna