błękitny
mający kolor nieba; niebieski
Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych (I) Ogrodniczka, podniosłszy błękitne oczęta, Zdawała się go badać, ciekawością zdjęta (III) Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie! (III) Te Państwa niebo włoskie, jak o niem słyszałem, Błękitne, czyste, wszak to jak zamarzła woda! (III) Zaświeciły mu, jako dwie wielkie jagody Pereł, dwie łzy na wielkich błękitnych źrenicach (X) Przy nim dziewczę, w zielonej sukience jak ruta Pozioma, wznosi oczki błękitne jak bratki Ku oczom chłopca (XI)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Wzrokiem