błagać
usilnie prosić
Tadeusz, widząc, że tak płacze i tak błaga Czule, i tylko takiej drobnostki wymaga (VIII) Przez wszystko, co jest świętem, na klęczkach błagamy! (VIII) Ale Ewa, zważając mój wzrok i mą postać, Zgadywała, nie wiem jak, co się we mnie działo, Patrzyła błagająca, lice jej bledniało (X)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Komunikacja interpersonalna