buntownik
osoba występująca przeciwko jakiejś władzy, sprzeciwiająca się, stawiająca opór
Czy ty oszalał? ja mam puszczać buntowników! (IX) Major osłupiał, oczy przetarł, z gniewu blady Zawołał: ʺBunt! buntownik!ʺ - i dobywszy szpady, Biegł przebić (IX)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Wola ↔ Wola ↔ Władza; wola skierowana na drugą osobę ↔ Posłuszeństwo, nieposłuszeństwo