brew
łukowate pasmo krótkich włosów rosnących nad okiem
Tadeusz nieruchomy, na łokciu oparty, Nic nie gadając, marszczył brwi i usta krzywił (V) Podkomorzy pogładził czoło i brwi zmrużył (V) Maciej oczekiwanie powszechne omylił, Nachmurzył brwi i znowu głowę na pierś schylił (VII). Słuchając Telimeny, czoło podniosł hardo, Brwi zmarszczył, spójrzał na nią ledwie nie z pogardą (V)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ciało i jego części