Tadeusz
Tadeusz Soplica – tytułowy bohater poematu, dwudziestoletni młodzieniec, syn Jacka, bratanek Sędziego
Pan Wojski z Tadeuszem idą pod las drogą (I) Widać było z łez, które wylotem kontusza Otarł prędko, jak kochał pana Tadeusza (I). Tadeusz, chociaż liczył lat blisko dwadzieście I od dzieciństwa mieszkał w Wilnie, wielkim mieście, Miał za dozorcę księdza, który go pilnował I w dawnej surowości prawidłach wychował (I). Tadeusz zatem przywiozł w strony swe rodzinne Duszę czystą, myśl żywą i serce niewinne, Ale razem niemałą chętkę do swywoli (I). Tadeusz się od przodków swoich nie odrodził: Dobrze na koniu jeździł, pieszo dzielnie chodził, Tępy nie był, lecz mało w naukach postąpił (I)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Imię, nazwisko człowieka ↔ Imiona bohaterów literackich