Płut
(ros. плут - łotr) major, polak, który służy w rosyjskiej armii, komendant batalionu jegrów stacjonujących w pobliżu Soplicowa, okaz łotra i tchórza. Podejrzany o kradzież pułkowej kasy. Ginie z ręki Gerwazego pro publico bono (dla dobra publicznego).
Do majora Płuta adiutant sztabu przyjechał zawczora: Gotować się do marszu! (IX) pan Nikita Ryków, Moskal, lecz dobry człowiek, dał się udobruchać, Cóż, kiedy sam majora Płuta musiał słuchać! (IX) Majorze Płucie - woła - co to z tego będzie? Wkrótce tu nie zostanie nikt z nas przy komendzie! (IX) Płut stał z fajką przed frontem, w boki się podpierał I gdy mu kłaniano się, nos w górę zadzierał (IX) Więcej nie było mowy o Płucie majorze; Nazajutrz daremnie go szukano we dworze (X)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Imię, nazwisko człowieka ↔ Imiona bohaterów literackich