Horeszkowie
ród szlachecki, rodzina Horeszków
O dwa tysiące kroków zamek stał za domem, Okazały budową, poważny ogromem, Dziedzictwo starożytnej rodziny Horeszków; Dziedzic zginął był w czasie krajowych zamieszków. Dobra, całe zniszczone sekwestrami rządu, Be zładnością opieki, wyrokami sądu, W cząstce spadły dalekim krewnym po kądzieli, A resztę rozdzielono między wierzycieli (I). Lecz Hrabia, sąsiad bliski, gdy wyszedł z opieki, Panicz bogaty, krewny Horeszków daleki, Przyjechawszy z wojażu upodobał mury, Tłumacząc, że gotyckiej są architektury (I) Herb Horeszków, Półkozic, jaśniał na sklepieniu (I). Zawsze nosił Horeszków liberyją dawną, Kurtę z połami żółtą, galonem oprawną, Który, dziś żółty, dawniej zapewne był złoty (II) To jest mój zwyczaj, nie zaś nieuszanowanie: ʺMopankuʺ powiadali wszyscy Horeszkowie; Ostatni Stolnik, pan mój, miał takie przysłowie (II). Winni coś Soplicowie dla Horeszków rodu (III).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Imię, nazwisko człowieka ↔ Imiona bohaterów literackich