Branecki

Franciszek Branecki (Branicki) herbu Korczak (1730-1819) Jako regimentarz, na czele wiernych Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu wojsk koronnych pomagał w latach 1768-1772 tłumić konfederację barską. Przeciwnik reform Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 Maja, współtwórca konfederacji targowickiej. Przez całą swoją karierę jeden z przywódców patriotycznego stronnictwa prorosyjskiego.Zdecydowany kontrrewolucjonista.Nie podpisał żadnego z traktatów rozbiorowych. Ze względu na swoją prorosyjskość z biegiem XIX wieku stał się synonimem zdrajcy tak jak i inni przywódcy Targowicy. Widmo Branickiego jako symbol zdrady narodowej i pychy magnackiej pojawia się w dramacie Wesele Stanisława Wyspiańskiego. Jeździł do Jassów do G. Potiomkina, feldmarszałka rosyjskiego, jednego z faworytów Katarzyny Wielkiej.

Pomnę, za mych czasów, Gdy Branecki karetą swą ruszył do Jassów I za tą niepoczciwą pociągnął karetą Ogon targowiczanów (VIII)

Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Imię, nazwisko człowieka ↔ Imiona osób realnych