Belzebub

to hebrajskie imię demona. Pojawia się ono w Ewangelii wg Łukasza, w opisie sytuacji, gdy Żydzi oskarżają Jezusa, że ʺmocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchyʺ (Łk 11, 15). Prawdopodobnie, imię Belzebub pochodzi od jednego z imion boga Baala: Baal-Zebul Belzebub uważany jest w okultyzmie oraz w demonologii chrześcijańskiej za strażnika bram piekielnych. Utożsamiany również z Szatanem – pierwszym upadłym aniołem.

Aniby go wskrzesili z mocy Bożej popi, Ni z mocy Belzebuba - ten mi zuch, kto kropi (VII).

Czlowiek ↔ Apriori ↔ Wiara, religia ↔ Religia ↔ Chrześcijaństwo